Chyba wszyscy znamy historię Adama i Ewy, pierwszego mężczyzny i pierwszej kobiety. Ale czy tak naprawdę jesteśmy pewni, że znamy ją dobrze? Przypomnijmy sobie razem jedną z najważniejszych historii Świata.
Ewa i Adam są uważani przez katolików za przodków całej ludzkości. Ich historia jest nam przekazywana odkąd byliśmy dziećmi. Jest zarówno piękna jak i przygnębiająca, ponieważ z jednej strony opowiada o ogromnej miłości Boga, który zdecydował się stworzyć te dwa szczególne stworzenia i dać im dar cudownego świata, który właśnie powstał. z jego rąk, ale opowiada także o grzechu pierworodnym i o tym, jak pierwszy mężczyzna i pierwsza kobieta zawiedli swojego Ojca, zasługując na wygnanie z raju.
Historia Adama i Ewy skrywa w sobie znacznie głębsze znaczenia, które z pewnością zasługują na dokładniejszą analizę. Już samo zaakceptowanie ich istnienia oznacza uznanie, że cała ludzkość pochodzi od tej samej pary, a zatem wszyscy stanowimy jedną wielką rodzinę. Fakt ten jest bardzo ważny, zwłaszcza w czasach, gdy miłość, braterstwo i miłosierdzie są nieustannie kwestionowane.
Warto zatem byłoby zatrzymać się na chwilę przy tej starożytnej i fascynującej historii, nad znaczeniami które skrywa i które od początku stanowią podstawę doktryny katolickiej. Pojęcie grzechu pierworodnego warunkowało i regulowało życie wielu mężczyzn i kobiet zarówno w przeszłości jak i w czasach dzisiejszych. Jako ludzkość jesteśmy naznaczeni piętnem grzechu pierworodnego który tylko ofiara Jezusa mogła odkupić.
Stworzenie Adama i Ewy
Historia Adama i Ewy jest opisana w Biblii a dokładniej w Księdze Rodzaju.
Księga opisuje, z podziałem na dni tygodnia, poszczególne etapy tworzenia świata przez Boga. W ciągu pięciu dni stworzył niebo, ziemię, światło, gwiazdy, wszystkie ryby, ptaki i zwierzęta.
Szóstego dnia postanowił stworzyć Człowieka
A wreszcie rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!”. Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi” (Księga Rodzaju 1,26 -28).
Jednak w Biblii jest również druga wersja tego samego epizodu:
I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: „Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta”(Księga rodzaju 2,20-23).
Pierwszy opis nazywany jest Heksaemeronem ponieważ według niego Bóg stworzył świat w przeciągu sześciu dni, zaś w dniu siódmym odpoczął. Opis ten jest przypisywany tradycji kapłańskiej. Drugi opis stworzenia pochodzi natomiast z tradycji jahwistycznej. Są one powiązane z hipotezą Czterech Źródeł, której najbardziej rozpoznawalnym zwolennikiem był niemiecki biblista Julius Wellhausen. Według hipotezy pięć pierwszych ksiąg Biblii zostało napisanych nie tylko przez Mojżesza, ale pochodzą z czterech źródeł:
J– Jahwista
E– Elohista
D– Deuteronomista
P– źródło kapłańskie
tworząc sygnaturę JEDP.
Jak widzimy, dwa opisy stworzenia pierwszego mężczyzny i pierwszej kobiety przedstawiają pewne zasadnicze różnice. W pierwszym Bóg stworzył jednocześnie Adama i Ewę, oboje na swój obraz i podobieństwo i uczynił ich panami ziemskiego raju. W drugim opisie Adam został stworzony jako pierwszy i tylko jemu Bóg powierzył władzę nad zwierzętami i światem, który stworzył. Kobieta została wykreowana później. Dwie różne interpretacje miały swoje znaczenie w historii Kościoła i ludzkości, zwłaszcza w odniesieniu do relacji między mężczyznami i kobietami.
Historia Adama i Ewy dla dzieci
Poza akademickimi interpretacjami i studiami wybitnych biblistów, jak moglibyśmy w prosty sposób opowiedzieć historię Adama i Ewy? Na przykład, gdybyśmy mieli opowiedzieć ją dzieciom, jak byśmy to zrobili? Najmłodszym należy przede wszystkim pokazać wielką miłość Boga do ludzi, który stworzył wspaniały i piękny świat aby ofiarować go człowiekowi. Istotne jest dać dzieciom do zrozumienia, że skoro wszystko wokół nich jest owocem bożej miłości, ich obowiązkiem jest to szanować i chronić, cieszyć się tym ale nigdy nie przyjmować za pewnik. Takie podejście pozwala zrozumieć powagę nieposłuszeństwa Adama i Ewy, którzy zjedli jabłko, mimo że Bóg im tego zakazał, pozostawiając im jednak swobodę karmienia się wszystkimi innymi pięknymi i smacznymi owocami, które obfitowały w Ogrodzie Eden. Ważną kwestią jest zasugerowanie dzieciom zagadnienia wolnej woli: Bóg pozostawił Adamowi i Ewie wybór – mogli wybrać pomiędzy uszanowaniem jego woli a sprzeciwieniem się jej.
Historia mogłaby wyglądać mniej więcej tak:
Bóg jest tak dobry, że pewnego dnia postanowił stworzyć piękny ogród. Wypełnił go roślinami, kwiatami, zwierzętami wszelkiego rodzaju, a nad nim rozpostarł niebo, słońce, księżyc, gwiazdy. Kiedy ukończył tworzenie świata i natury, stworzył pierwszego mężczyznę, Adama i pierwszą kobietę, Ewę, i chciał ofiarować im ten ziemski raj. Adam i Ewa mogli swobodnie żyć, w tym świecie, gdzie nie było bólu, chorób, śmierci i jeść wszystkie owoce, które rosły na drzewach ogrodu, z wyjątkiem jabłek z drzewa, które stało w centrum tego ostatniego.
Wbrew Bożym zaleceniom Ewa pozwoliła się kusić złemu wężowi, który zasugerował, że owoce tego wielkiego drzewa pozwolą jej zrozumieć różnicę między dobrem a złem. Ewa zerwała owoc z zakazanego drzewa, ugryzła go zjadając kęsa, po czym podała go Adamowi.
Bóg po odkryciu ich nieposłuszeństwa bardzo cierpiał. Po tym jak stworzył dla nich piękny, rajski świat w którym mogli żyć swobodnie i szczęśliwie, został zdradzony przez ich nieposłuszeństwo. Za karę wygnał ich z ziemskiego raju i skazał ich oraz wszystkich ich potomków na ból i śmierć.
Adam i Ewa: historia jabłka i grzechu pierworodnego
Historia jabłka, zakazanego owocu, który miałby zrównać Adama i Ewę z Bogiem, dając im wiedzę na temat dobra i zła, to nie tylko opowieść dla dzieci. Grzech pierworodny, który jest konsekwencją nieposłuszeństwa pierwszych ludzi wobec Boga, jest jedną z kluczowych kwestii w religii katolickiej. Grzech pierworodny spowodował upadek człowieka, zerwanie przymierza między nim a Bogiem, które odcisnęło piętno na całej ludzkości. Z tego pojedynczego aktu nieposłuszeństwa wywodzi się całe ludzkie cierpienie. Wcześniej człowiek był stworzeniem doskonałym, odpornym na choroby i urazy, nieśmiertelny, szczęśliwy. Wolą człowieka było móc samemu decydować, co jest dobrem a co złem, zamiast polegać na nieskończonej mądrości i nieskończonej miłości Boga.
Historia grzechu pierworodnego, począwszy od kuszenia węża do zerwania przez Ewę jabłka z drzewa i ofiarowania go Adamowi, jest nasycona odniesieniami do niezliczonych wcześniejszych świętych opowieści. Co ciekawe, słowa kuszącego węża wystarczą, aby zaszczepić w pierwszej kobiecie ziarno wątpliwości, przekonanie, że rozkaz Boga, aby nie jeść owocu z drzewa, był niesprawiedliwy. Kusząca jest obietnica węża, który mówi Ewie, że jedząc zakazane jabłko ona i Adam posiądą wiedzę na temat dobra i złą, co upodobni ich do Boga.
Adam i Ewa wygnani z raju
Niestety tuż po zerwaniu i spróbowaniu jabłka, pierwszą i jedyną rzeczą, o której Adam i Ewa zdali sobie sprawę, była ich własna nagość.
Wstyd to pierwsze negatywne uczucie, którego doświadczył pierwszy mężczyzna i pierwsza kobieta tuż zaraz po ich moralnym upadku wynikającym z nieposłuszeństwa wobec Boga.
Nieposłuszeństwo zostało natychmiast odkryte przez Boga, który przywołał trzech winnych, próbujących oczyścić się z zarzutów obwiniając się nawzajem.
Wąż wychodzący z kosza, zrealizowany z drewna klonowego …
Kara Boża dosięgła ich wszystkich. Jako pierwszy został ukarany przeklęty wąż, następnie kobieta Ewa, skazana na cierpienie podczas porodu i poddanie się mężczyźnie i w końcu Adam, skazany na ciężką pracę i wysiłek przy pozyskiwaniu żywności i owoców ziemi. Ostatecznie Bóg skazał mężczyznę i kobietę i wszystkich ich potomków na śmierć fizyczną, której żyjąc w Raju mieli nie doświadczać. Potrzeba będzie tysięcy lat i przyjścia Jezusa Chrystusa, aby ludzki ród odzyskał nadzieję na pojednanie. W Jezusie Chrystusie dzieci Adama mają szansę na odkupienie i możliwość życia wiecznego jeżeli tylko będą wiedzieć, jak na nie zasłużyć.
Kim były dzieci Adama i Ewy?
Po wygnaniu z Edenu, Adam i Ewa mieli wiele dzieci. Według przekazów mogło ich być od 14 do 140. W Biblii wymienieni są jedynie Kain, Abel i Set. Kain poślubił siostrę bliźniaczkę Abla, natomiast Abel poślubił siostrę bliźniaczkę Kaina. Później, po zamordowaniu Abla, Kain poślubił swoją siostrę Awan, od której miał syna, Henocha. Seth poślubił swoją siostrę Azurę, która urodziła Enosa, przodka Noego i jego dzieci. Potomkowie Kaina stali się koczowniczymi hodowcami bydła i nauczyli się sztuki wykuwania metali. Niestety wyróżniali się również przemocą i praktyką poligamii.
Dołącz do świata Holyart: bon rabatowy €20 ważny na ponad 60.000 produktów
Przyjdź odkryć Holyart, największy w Europie sklep internetowy produktów religijnych i użyj szybko bonu o wartości 20€, który Ci podarowaliśmy na Twoje pierwsze zakupy.
Sprawdź Twoją skrzynkę email: otrzymasz Twój rabat w ciągu 5 min
