Święty Alojzy Gonzaga jest przedstawicielem tych młodych ludzi, którzy w historii Kościoła poświęcili swoje krótkie życie na pielęgnowanie cnót i na troskę o innych. Są to młodzi święci, którzy na zawsze pozostaną w historii jako wzory życia i wiary dla dzisiejszej młodzieży.
Przedstawimy dzisiaj świętego Alozjego Gonzaga, jednego z tzw. „młodych świętych”. I w tym przypadku ta definicja jest trafniejsza niż kiedykolwiek indziej, gdyż jest on patronem młodych. Kanonizowany w 1726 r. przez papieża Benedykta XIII, został przez niego później ogłoszony protektorem studentów, zaś w 1926 r. Pius XI mianował go patronem młodzieży katolickiej.
W 1991 roku Jan Paweł II ogłosił go patronem chorych na AIDS.
Zwróciliśmy uwagę na fakt, iż św. Alojzy Gonzaga jest młodym świętym. I faktycznie zmarł mając zaledwie dwadzieścia trzy lata. Śmierć czy to dziecka czy też tak młodej osoby jest zawsze tragiczna i porusza całą społeczność, kreując poczucie niedowierzenia i bezradności, tak jakby ta przedwczesna śmierć młodej osoby odbierała ufność w przyszłość. W tym wypadku do powagi samej śmierci dołącza świadomość, iż to dopiero rozpoczynające się życie zostało unieważnione, wraz z tym wszystkim co mogło zaistnieć i się wydarzyć a już nigdy nie nastąpi. Największą zasługą tych młodych chłopców i dziewcząt jest właśnie to, że w swoim tak krótkim życiu potrafili pielęgnować swojego ducha, dokonując czynów zasługujących na beatyfikację.
Ci młodzi święci, którzy są jak kwiaty ścięte zbyt wcześnie, może po to aby zdobić niebiański ogród do którego mogą aspirować tylko najbardziej godni, co tak naprawdę nam pokazują? Lekcja jakiej nam udzielają jest cenna i podwójna: z jednej strony uczą nas, że świętość nie ma wieku, że nie trzeba żyć wiele lat i posiadać długiego doświadczenia życiowego, aby móc dokonywać czynów godnych uświęcenia. Z drugiej strony ukazują nam, że prawdziwa nieśmiertelność polega właśnie na pamięci o nich przez lata i wieki, która trwa dzięki ich dobrym uczynkom dokonanym nawet podczas tak krótkiego istnienia.
To sprawia, że są wzorami dla rówieśników z różnych epok, przykładami do naśladowania i inspiracją do znajdowania odwagi i siły w trudnych chwilach. Nigdy tak jak w naszych czasach, w których młodzi ludzie zagubili życiowe wartości, w których tak łatwo jest poddać się zniechęceniu, często z błahych powodów, nie odczuwano potrzeby takich przykładów.
21 czerwca czczony jest jeden z tych młodych świętych, patron chłopców i dziewcząt wszystkich czasów: św. Alojzy Gonzaga.
Historia świętego
Zanim prześledziny historię świętego Alojzego, chcielibyśmy skupić się na nieco zaniedbanym aspekcie jego osoby. Spoglądając na święte obrazy i obrazki, które przedstawiają go jako delikatnego młodzieńca w czarno-białej jezuickiej szacie, z lilią trzymaną w szczupłych dłoniach i o ospałym wzroku zagubionym w kontemplacji krucyfiksu, możemy mieć nieco ograniczone postrzeganie jego osoby. Z pewnością Święty Alojzy był miłym chłopcem, ale był też tak uparty i zdeterminowany, że z całych sił sprzeciwił się życiu, które inni dla niego wybrali, aby realizować swoje marzenie i poświęcić swoje istnienie Bogu. Możemy zatem mówić tutaj o młodym buntowniku, z którym młodym ludziom napewno jest się łatwiej utożsamiać niż z postacią osoby łagodnego i uległego chłopca.
Święty Alojzy urodził się 9 marca 1568 r. w Castiglione delle Stiviere, w prowincji Mantua, jako najstarszy syn markiza Ferrante Gonzaga, pana Castiglione i Marty Tany di Chieri, ulubionej damy dworu trzeciej żony Filipa II Hiszpańskiego, Elżbiety Walezjusznej. Należał więc do jednej z najpotężniejszych rodzin włoskiego renesansu i jako pierworodnego, ojciec wyznaczył go na swojego dziedzica i pokładał w nim wszystkie swoje nadzieje. Dlatego od najmłodszych lat Alojzy musiał podążać za ojcem, kiedy poświęcał się on ćwiczeniom wojskowym i dokonywał przeglądu swoich żołnierzy. Robił to w dziecięcej zbroi, którą ojciec Ferrante zlecił zrobić specjalnie dla niego. Środowisko żołnierzy z pewnością nie było najbardziej odpowiednie dla tak małego dziecka ale Alojzy wypełniał życzenia swojego ojca, który chciał jak najszybciej wprowadzić go w rzemiosło zbrojeniowe.
Święty ma długą białą komżę na długiej białej tunice i w rękach krzyż typu drewno z INRI w złotym kolorze.
Jednak już w wieku siedmiu lat chłopiec zaczął wykazywać pewną niechęć do życia poświęconego przemocy i nadużyciom. Coraz częściej zaczął się modlić, czując już w tak wczesnym wieku wezwanie do Boga. Jego pragnienie ucieczki od ówczesnego, często burzliwego życia szlachty jego czasów wzrosło, gdy wysłany wraz ze swoim bratem Rudolfem do Florencji, zetknął się ze skorumpowanym dworem Wielkiego Księcia Toskanii, Franciszkiem de 'Medici. Był tak zniesmaczony tym środowiskiem oddanym intrygom i dekadencji, że coraz bardziej zamykał się w sobie do tego stopnia, że w wieku dziesięciu lat złożył przysięgę, że nigdy więcej nie obrazi Boga grzechem. Zaczął przeprowadzać post i często ekstremalne praktyki religijne, modląc się na kamiennej posadzce własnego zimnego pomieszczenia a także bardzo się starać, aby zachować czystość i skromność. Jego ciągłe pragnienie świętości doprowadziło go do ekstremum, które sam później rozpoznał. Nie mając nikogo, kto by go prowadził i doradzał mu w jego duchowej podróży, musiał sam szukać własnej drogi.
W międzyczasie poświęcił się nauce: literaturze, naukom ścisłym, filozofii i teologii. Jego ojciec niełatwo pogodził się z jego wyborem i przemianą, wysyłając go do wielu włoskich i europejskich dworów miał nadzieję odwrócić jego uwagę od religijnej obsesji. W Brescii w 1580 r., Alojzy przyjął pierwszą komunię z rąk kardynała Carlo Borromeo.
Ojciec Alojzego wysłał go jako paźa do Hiszpanii, z Marią Habsburg, wdową po cesarzu Maksymilianie II.
Ale Alojzy był bardziej niż kiedykolwiek zdeterminowany by podążać własną ścieżką. Co więcej, w Madrycie miał spowiednika jezuitę i postanowił wstąpić do Towarzystwa Jezusowego, jednak wymagana była na to zgoda ojca a ten z kolei zagroził, iż wychłosta syna jeśli nie zaprzestanie on swoich religijnych tyrad. Jenakże to w końcu ojciec Ferrante musiał się poddać.
Alojzy zrzekł się tytułu markiza na rzecz swojego młodszego brata, a Ferrante wysłał go do Rzymu z listem do przełożonego jezuitów, w którym napisał: „Chciałbym po prostu poinformować, iż przekazuję Jego Wielebnej Ekscelencji, najcenniejszy skarb jaki posiadam.”
W dniu 25 listopada 1585 r., w wieku siedemnastu lat, Alojzy Gonzaga wstąpił do Towarzystwa Jezusowego jako nowicjusz. Paradoksalnie jego styl życia jako nowicjusza był znacznie mniej restrykcyjny i surowy niż ten, który narzucił sobie w domu. Jego przełożeni nakazali mu jeść więcej, a mniej modlić się i zmniejszyć pokuty.
Mieszkał i studiował w Rzymie, który opuszczał tylko na krótkie okresy. Tutaj, pośród wyniszczających ludność epidemii, poświęcił swoje młode życie na opiekę nad chorymi na dżumę i tyfus. Wykonywał to, pomimo odczuwania strasznego niesmaku jaki powodował u niego widok chorych i ich zapach, do czego przyznał się swojemu duchowemu referentowi. Zły stan zdrowia i znękanie ciężkim trybem życia, spowodowały iż zachorował w 1591 r. po tym, jak udzielił pomocy choremu na zarazę ze Szpitala Pocieszenia. Zmarł w wieku dwudziestu trzech lat, z imieniem Jezus na ustach, tak jak Joanna d’Arc.
„Kiedy dwóch jezuitów zbliżyło się do niego, zauważyli, że jego twarz się zmieniła i zrozumieli, że ich młody Alojzy niedługo umrze. Jego wzrok był utkwiony w krucyfiksie, który trzymał w dłoni; zmarł, próbując wymówić imię Jezusa”. (Joseph N. Tylenda, Jesuit Saints and Martyrs, Jezuici Święci i Męczennicy).
Święty patron studentów
Jak już wspomnieliśmy, papież Benedykt XIII ogłosił Świętego Alojzego patronem studentów w 1729 roku. Nadany mu tytuł sprawił, iż na przestrzeni wieków wiele religijnych instytucji, które zajmowały się edukacją i wychowaniem młodych katolików, inspirowało się na jego postaci: Bracia Świętego Alojzego Gonzagi, powstała w Holandii w 1840 roku; Oblatki Świętego Alojzego Gonzagi, założone w 1815 r.; Nauczycielki od Świętego Alojzego z Parmy.
Papież Jan Paweł II, który udał się na pielgrzymkę do Castiglione w 1991 r., powiedział o Alojzym: „Jestem tutaj w tym historycznym sanktuarium, aby świętować z wami świętego Alojzego Gonzagę, który jest wzorem dla młodzieży, żyjący wiele lat temu ale wciąż będący przykładem, ponieważ oddany wartościom, które są zawsze aktualne. Był on dzielnym apostołem dobroczynności. Odseparował się od wszystkiego aby móc objąć Całość. […] nie gardził światem, wręcz przeciwnie, poświęcił się Bogu, aby go kochać coraz bardziej. Niech jego przykład Was oświeci.”
Inni młodzi święci
Wspomnieliśmy na początku artykułu, że święty Alojzy był tylko jednym z młodych świętych i błogosławionych, którzy na przestrzeni wieków pokazali, że świętość nie zna granic wiekowych.
Chcemy wymienić tylko kilku z nich.
Święty Dominik Saviobył uczniem Świętego Jana Bosco i zmarł w wieku czternastu lat. Głęboko oddany Niepokalanemu Poczęciu, gorliwy w sakramentach Pokuty i Eucharystii, pomagał księdzu Bosko i czterdziestu czterem jego uczniom w 1856 roku podczas straszliwej epidemii cholery, z której wszyscy cudem wyszli bez szwanku. Jednak później zachorował na gruźlicę i zmarł przed ukończeniem piętnastego roku życia. Został ogłoszony świętym w 1954 roku przez papieża Piusa XII.
Święta Agata, patronka Katanii, żyła w III wieku. Prokonsul Quinziano zakochał się w niej i prześladował ją, najpierw próbując przełamać jej opór oddając ją do domu kurtyzany i jej córek, a następnie uwięził ją i straszliwie torturował. Agatę wychłostano, a jej piersi oderwano obcęgami. Następnie rzucono ją na rozżarzone węgle co spowodowało jej śmierć. Zmarła jako nastolatka, jest jedną z siedmiu dziewic i męczennic wymienionych w kanonie Mszy św.
Figura wyrzeźbiona w Val Gardena, przedstawiająca Świętą Agatę z Katanii trzymającą poduszkę w rękach, a na niej piersi.
Świętej Joannie d’Arc poświęciliśmy niedawno obszerny artykuł. Ta patronka Francji, podczas wojny stuletniej kierowała armią Karola, delfina Francji, a później króla, przeciwko Brytyjczykom i ich burgundzkim sojusznikom. Zdradzona przez własnych kapitanów i porzucona przez króla, w wieku dziewiętnastu lat została skazana podczas zafałszowanego procesu podczas którego oskarżono ją o czary i herezję a następnie spalona na stosie przez Brytyjczyków.
Dołącz do świata Holyart: bon rabatowy €20 ważny na ponad 60.000 produktów
Przyjdź odkryć Holyart, największy w Europie sklep internetowy produktów religijnych i użyj szybko bonu o wartości 20€, który Ci podarowaliśmy na Twoje pierwsze zakupy.
Sprawdź Twoją skrzynkę email: otrzymasz Twój rabat w ciągu 5 min
