Święci Uzdrowiciele, których warto prosić o ochronę przed chorobami

Święci Uzdrowiciele, których warto prosić o ochronę przed chorobami

Ludzie od zawsze proszą Boga o pomoc i pocieszenie gdy dotykają ich poważne choroby. Istnieje sześciu wyjątkowych, świętych patronów, zwanych także świętymi uzdrowicielami, którzy chronią przed konkretnymi patologiami. Dowiedzmy się, kim oni są.

Świętym patronom do których wierni zawsze zwracali się o łaskę lub ochronę w przypadku mniej lub bardziej poważnych chorób, poświęciliśmy już poprzedni artykuł. Chodzi zatem nie tylko o pocieszenie dla duszy ale również o dobrostan fizyczny.

W szczególności skupiliśmy się na Świętym Błażeju z Sebaste, lekarzu i patronie otolaryngologów, do którego należy się zwracać w przypadku problemów z gardłem.

Ale zrobiliśmy też krótki przegląd tak zwanych Świętych Wspomożycieli czyli grupy czternastu Świętych związanych z uleczaniem szeregu różnych chorób i problemów zdrowotnych, od bólu głowy po gorączkę, od epilepsji po dżumę, od bolących zębów po trąd.

Wspomnijmy również o innych świętych, którzy nie znajduja się w tej czternastce, takich jak Święta Łucja, patronka osób z chorobami oczu: męczeńsko wydłubano jej oczy, dlatego często przedstawia się ją ze spodkiem w dłoni, na którym znajdują sie jej oczy.

Jej imię oznacza Światło i z pewnością nie jest to przypadek.

Ale są też inni święci patroni – uzdrowiciele do których można się zwracać przeciwko chorobom.

Swiety Blazej

Czytaj także:

Święty Błażej: święty, który poradzi na ból gardła
Nabożeństwo do Świętego Błażeja z Sebasty, lekarza i patrona otolaryngologów, który leczy choroby gardła.

Wymieniamy ich poniżej.

Święta Rita

Wspomnijmy o Świętej Ricie, która jest świętą od spraw trudnych i beznadziejnych.

Przywołuje się ją w sytuacjach zagrożenia, zwłaszcza związanych z epidemiami. Uważa się, że uleczyła ona w cudowny sposób wielu mężczyzn i kobiet cierpiących na straszne choroby i przypisuje się jej cudowne uzdrowienia, które miały miejsce już po jej śmierci. Nazywana jest Świętą od spraw beznadziejnych, ponieważ po śmierci, tak jak za życia, wspiera najbardziej potrzebujących, którzy zwracają się do niej gdy nie ma już nadziei.

Święty Peregryn

Wśród świętych patronów Peregryn Laziosi lub Peregryn z Forlì (Forlì, 1265 – 1 maja 1345), uważany jest za obrońcę od chorób przewlekłych i raka. W młodości był zaciekłym antyklerykałem, należącym do potężnej rodziny, która był przywódcą miejscowych Gibelinów, zwolenników cesarza. Kiedy w 1284 roku papież Marcin IV wysłał do Romanii Filipa Beniziego, który miał zażegnać konflikt, dwudziestoletni wówczas Pellegrino znieważył go i uderzył w policzek. Ojciec Benizi w odpowiedzi nadstawił mu drugi policzek co zmusiło młodzieńca do refleksji a następnie do nawrócenia. Pellegrino wstąpił do zakonu Serwitów i porzucił ziemskie przyjemności aby przejść do nowego życia pojegającego na modlitwie i izolacji.

Będąc ciężko chory, został uleczony po całonocnej modlitwie i dzięki temu już za życia zaczął być uważany za obrońcę przed najcięższymi chorobami. Został ogłoszony błogosławionym przez Pawła V w 1609, a w 1726 został kanonizowany przez Benedykta XIII. Dzisiaj jest on patronem chorych na raka, chorych na AIDS i na inne poważne choroby.

Kosma i Damian

Do świętych braci Kosmy i Damiana, męczenników i lekarzy, wierni modlą się z prośbą o wyleczenie wszelakich chorób.

Ci dwaj święci byli braćmi bliźniakami. Urodzili się w Arabii i po ukończeniu studiów medycznych w Syrii, poświęcili się opiece nad chorymi. Byli oni wyjątkowymi lekarzami z powołania, którzy wykonywali swój zawód nie prosząc o wynagrodzenie. Kierowała nimi wyższa intencja. Ta troska o chorych była również bardzo skutecznym narzędziem apostolatu. Była ona „Misją”, która kosztowała życie tych dwóch braci, którzy zginęli męczeńską śmiercią. Za panowania cesarza Dioklecjana, prawdopodobnie w 303 roku, rzymski gubernator nakazał ściąć im głowy co miałoby odbyć się w mieście Cyr w pobliżu Antiochii Syryjskiej, gdzie są pochowani męczennicy. Kult Kosmy i Damiana jest potwierdzony już od V wieku.

Święty Archanioł Rafał

Jest jednym z najwyższych rangą aniołów. Jest patronem aptekarzy, chorych, lekarzy. Znaczenie jego imienia można przetłumaczyć jako „Bóg uzdrawia” lub „Bóg uleczył”. Atrybutami Archanioła  Rafała są: krzyż, laska pielgrzyma, czasem ryba i naczynie.

Jest uważany za anioła boskiego uzdrowienia. Cytuje go Jan Ewangelista w epizodzie w którym Jezus znajduje się nad sadzawką Betzaeta: „Anioł bowiem zstępował w stosownym czasie i poruszał wodę. A kto pierwszy wchodził po poruszeniu się wody, doznawał uzdrowienia niezależnie od tego, na jaką cierpiał chorobę.” (Jan 5,4).

Święta Agata

Święta Agata jest patronką Katanii, która żyła w III wieku. Jest jedną z siedmiu dziewic i męczennic wymienionych w kanonie Mszy Świętej. Namiestnik Kwincjan, któremu powierzono zadanie zmuszenia chrześcijan Katanii do wyrzeczenia się wiary, zakochał się w Agacie, która należała do szlachetnej rodziny chrześcijańskiej. W obliczu jej odmowy oddał ją do domu rozpusty, ale Agata zdołała zachować dziewictwo, opierając się zarówno groźbom jak i pochlebstwom. Po powrocie do Kwincjana została zamknięta w więzieniu, gdzie doznała nieopisanych tortur, w tym odcięcia jej piersi. Ostatecznie została rzucona na rozżażone węgle i w ten sposób poniosła śmierć.

Jest czczona już od czasów starożytnych. Ze względu na swoje męczeństwo uważana jest m.in. za patronkę kobiet cierpiących na patologie piersi.

Święty Jakub Większy Apostoł

Jakub był jednym z dwunastu apostołów. Jest on wzywany do pomocy przy artretyzmie i reumatyzmie.

Wraz z bratem, apostołem Janem byli rybakami i zostali zwerbowani przez Jezusa nad brzegiem rzeki.  Również z bratem Janem i apostołem Piotrem, uczestniczył w Przemienieniu Pańskim a także był pierwszym apostołem, który zginął męczeńsko z woli Heroda Agryppy.

Jego szczątki zostały proawdopodobnie wywiezione na wybrzeże Galicji, w miejsce zwane Santiago de Compostela. Jest to jedno z trzech głównych miejsc, gdzie udają się pielgrzymujący chrześcijanie.

Święty Roch

Święty Roch z Montpellier, francuski pielgrzym i taumaturg, był świętym najczęściej przywoływanym w średniowieczu z powodu epidemii dżumy, która nękała Europę. Jest patronem ofiar dżumy, chorych, ale również zepchniętych na margines społeczny, wędrowców, a także pracowników służby zdrowia i aptekarzy.

Był francuzem z pochodzenia a podczas zarazy, która nawiedziła Włochy w latach 1367 i 1368, nigdy nie przestał pomagać chorym, wykazując ogromną chęć do dobroczynności. Mówi się, że posiadał taumaturgiczny dotyk i zdolność uzdrawiania chorych poprzez błogosławienie ich znakiem krzyża. Kiedy dżuma zaczęła ustępować z miast, poświęcił się leczeniu zwierząt żyjących w lasach i dotkniętych zarazą. Gdy wracał do ojczyzny, został wzięty za szpiega włoskiego w konsekwencji czego został uwięziony przez własnych krewnych i zmarł w więzieniu.

W czasach dziesiejszych, gdy dżuma nie jest już powszechna, patronat Świętego Rocha rozszerzył się na inne choroby, takie jak trąd, cholera, AIDS i ogólnie wszystkie choroby zakaźne.

Święty Sebastian

Święty Sebastian, był wysokim rangą oficerem armii cesarskiej, który zginął śmiercią męczeńską z rąk własnych żołnierzy i towarzyszy, którzy z rozkazu Dioklecjana najpierw przeszyli go strzałami i włóczniami, a następnie, gdy doznał cudownego uzdrowienia z ran, ubiczowany na śmierć. Rozsławił się jako ratownik cierpiących i dlatego stał się jednym z najchętniej wzywanych świętych aby chronić przed zarazą i wszelakimi epidemiami.

Jego powiązanie z zarazą wynika prawdopodobnie z faktu, iż rany zadane przez groty strzał są podobne do tych jakie powodowała zaraza.

Święta Rosalia

Inną świętą, często przywoływaną podczas zarazy i bliską wiernym w czasach epidemii, jest Święta Rosalia, która mieszkała w Palermo w XII wieku. Dziewica – pustelnik, żyła w izolacji przez większość swojego krótkiego życia. Uważa się, że uratowała miasto przed zarazą, która nawiedziła je w 1624 roku. Jej relikwie, odnalezione dzięki cudownym objawieniom, zostały sprowadzone do miasta i zakończyły panowanie zarazy. Od tego czasu jest wzywana do ochrony przed zarazą.

Święty Jan Bosko

Święty Jan Bosko odegrał ważną rolę podczas epidemii cholery, która wybuchła w Turynie w 1854 roku. Gdy nikt inny nie chciał pomagać chorym i transportować ich do Lazaretto, Ksiądz Bosko zebrał swoich pomocników i obiecał im, że jeśli poświęcą się pracy charytatywnej pomagając najbardziej potrzebującym, żaden z nich nie zachoruje.

Jana Bosko

Czytaj także:

Historia Księdza Jana Bosko
Wśród wszystkich świętych i błogosławionych czczonych przez Kościół katolicki, ksiądz Bosko zajmuje szczególne miejsce.

Chłopcy posłuchali go i poświęcili się pomocy chorym i umierającym, a kiedy epidemia wygasła w listopadzie, żaden z nich nie był zarażony.

Święty Józef Moscati

Święty Józef Moscati, nazywany lekarzem ubogich, również odegrał istotną rolę podczas epidemii cholery, która nawiedziła Neapol w 1911 roku.

Święty Antoni Wielki (Opat)

Święty Antoni Wielki był nie tylko opiekunem zwierząt domowych. Mówi się, że miał zdolności cudownego uzdrawiania z choroby zwanej „ogniem świętego Antoniego” czyli ciężkiego zatrucia sporyszem często występującego w średniowieczu. Na przełomie wieków, tak jak Święty Sebastian i Święty Roch, był często wzywany do ochrony przed zarazą.

Święty Krzysztof

Święty Krzysztof został poddany tym samym torturom męczeńskim co Święty Sebastian, czyli trafiany strzałami, które jednak cudownie odbiły się od jego ciała. Jest wzywany do ochrony przed nagłą śmiercią, a w przeszłości był również opiekunem tych, którzy modlili się o ochronę przed zarazą.

Archanioł Michał

Święty Michał Archanioł objawił się biskupowi w Monte Sant’Angelo w Apulii i w 1656 r. dał mu wskazówki jak może pozbyć się zarazy.

Już w 590 r. n.e. zaraza pochłonęła niezliczone ofiary w Rzymie, a w odpowiedzi na modlitwy papieża Grzegorza Wielkiego, Archanioł Michał pojawił się nad obecnym Zamkiem Świętego Anioła i dobywając miecza, ogłosił koniec epidemii.

Współcześni święci

Historia ludzkości jest na szczęście zapełniona postaciami wyjątkowych mężczyzn i kobiet, którzy swoje życie poświęcili opiece innych. Mowa tutaj o lekarzach i pielęgniarkach, ale także o misjonarzach lub po prostu o ludziach dobrego serca, którzy nie bacząc na swoje osobiste interesy i cele, całą swoją energię wykorzystali na niesienie pomocy bliźnim. Niektórzy z nich, jak Święty Franciszek, który leczył zarażonych, zostali uznani za świętych.

Innym ważną osobą o której należałoby wspomnieć, jest Matka Teresa, jeden z najwspanialszych przykładów miłosierdzia we współczesnym świecie, kobieta, która całe swoje życie miłości i miłosierdziu.

Dzięki tym przykładom każdy z nas może czuć się zmotywowany do starania się i dokonywania codziennie małych cudów, zwłaszcza wtedy gdy wydawać by się mogło, iż nie ma już nadziei.