Święta Katarzyna ze Sieny: patronka Włoch

Święta Katarzyna ze Sieny: patronka Włoch

Święta Katarzyna ze Sieny, z kobiety wywodzącej się z  ludu, stała się doradcą papieży i książąt. Odważna, mądra i całkowicie oddana Chrystusowi. Poznajmy lepiej tą świętą, która jest patronką Włoch.

Myśląc o Katarzynie ze Sieny, zdajemy sobie sprawę z tego, iż dzięki wierze możemy się rozwijać, stawać się lepszymi każdego dnia, aż do tego stopnia, iż będziemy w stanie dokonywać naprawdę zaskakujących czynów w naszym życiu. Co sprawia, że historia tej świętej żyjącej w połowie XIV wieku w Toskanii, ziemi rozdartej bratobójczymi starciami, przewrotami politycznymi i religijnymi ale jednocześnie przenikniętą inspiracją duchową, kulturową i artystyczną, jest tak interesująca i niesamowita. Przypominamy, że jej symbolami są księga i lilia: nauka i czystość. Symbole te, mogą być kluczem do zrozumienia wielkości tej kobiety, która oddała swoje życie Bogu i swoim najbardziej potrzebującym dzieciom. Swój czas podzieliła pomiędzy opiekę nad chorymi na choroby tak nieprzyjemne i niebezpieczne, że nikt inny nie chciał mieć z nimi da czynienia, i redagowanie tekstów teologicznych, które przyniosły jej później tytuł Doktora Kościoła otrzymany w 1970 roku a nigdy wcześniej nie nadany żadnej kobiecie. Jej życie możemy uznać za model, który mógłby być wciąż aktualny i godny do naśladowania.

Jest autorką Dialogu o Bożej Opatrzności, zwanego Księgą Boskiej Nauki (Księgą Bożej Doktryny), jednego z arcydzieł średniowiecznej literatury mistycznej. Była teologiem, filozofem i osobą głęboko wierzącą.

„Poślubiona” Jezusowi podczas mistycznego wesela, wierzyła w zbawienie, reprezentowane chrześcijanom przez Papieża (którego określiła jako „słodki Chrystus na ziemi”) a także przez Kościół.

Jej Listy wyrażające pociechę, rady i napomnienia skierowane do władców, przywódców i pisarzy wywarły ogromny wpływ na wiele wydarzeń i nieporozumień. Zostały one następnie zebrane przez jej uczniów w cenny dokument, do dziś uważany za punkt odniesienia dla wszystkich chrześcijan.

Można z pewnością uznać, iż jej pisma a także jej zapał, były znaczącym impulsem do rozpoczęcia Reformy Kościoła.

Święta Katarzyny jest również zaliczana do grupy świętych uzdrowiciel i świętych do których należy się zwrócić w razie choroby, właśnie z powodu jej działalności niosącej pomoc ciężko chorym, zwłaszcza ofiarom strasznych epidemii. Jest ona między innymi patronką pielęgniarek.

Swieci Uzdrowiciele

Czytaj także:

Święci Uzdrowiciele, których warto prosić o ochronę przed chorobami
Ludzie od zawsze proszą Boga o pomoc i pocieszenie gdy dotykają …

Jej absolutna i totalna miłość do Jezusa, która doprowadzała ją do mistycznych ekstaz o ogromnej mocy duchowej, jest uważana za pomost między niebem a ziemią, przykład oddania i pełnego zaufania Bogu, który nie ma sobie równych.

Kim była św. Katarzyna ze Sieny?

Jej historia

Gdy Katarzyna urodziła się, będąc dwudziestym czwartym z dwudziestu pięciu dzieci farbiarza Jacopo Benincasa i jego żony Donny Lapy Piacenti, nikt nie zdawał sobie sprawy z tego jakie będzie jej niezwykłe przeznaczenie. Była to połowa XIV wieku, a dla takiej dziewczyny, urodzonej w dzielnicy Fontebranda – Oca, w skromnej rodzinie, nie było innych perspektyw niż małżeństwo i założenie własnej rodziny. Ale Katarzyna nie była zwyczajną dziewczyną. Od dziecka twierdziła, że ​​„widzi” rzeczy. Na przykład gdy miałą sześć lat powiedziała, że ​​Jezus ukazał się jej przebrany za Papieża, a wraz z nim św. Piotr, św. Jan i św. Paweł.

Sam Chrystus ukaże się jej w wieku dwudziestu lat, w towarzystwie Maryji Dziewicy, Jego Matki, aby uczynić ją swoją Oblubienicą, czego znakiem był pierścień symbolizujący mistyczne wesele.

Przypuszcza się, że Katarzyna już jako dziecko była w stanie przewidzieć swój los, ponieważ w wieku siedmiu lat złożyła ślub czystości, a w wieku dwunastu odrzuciła małżeństwo, które chcieli jej zaproponować rodzice i oznajmiła zamiar złożenia ślubów. Będąc zbyt biedną by pozwolić sobie na znaczący posag, który musiały posiadać kobiety chcące wstąpić do klasztoru i mając sprzeciwiającą się temu pomysłowi rodzinę, zamknęła się w domu, poświęcając się życiu na modlitwie, pokucie i poście. Zrezygnowała z mięsa, przyjmowała niewielkie ilości pożywienia w postaci gorzkich ziół i owoców, nosi włosiennicę. W końcu, pod wrażeniem jej determinacji, ojciec zmienił zdanie i postanawił pomóc jej spełnić marzenie. Legenda głosi, że to widok gołębicy unoszącej się nad głową swojej córki, która przygotowywała się do modlitwy, przekonał go. Jednak aby móc zostać przyjętą do Zakonu Braci u Sióstr od Pokuty św. Dominika (tercjarzy dominikańskich) w Mantellate, Katarzyna musiała stawić czoła nowym przeszkodom. Odmówiono jej przystąpienia do zakonu ze względu na młody wiek i urodę. Po czym padła ofiarą gorączki, która oszpeciła jej twarz i sprawiła, że ​​wyglądała na starszą niż była w rzeczywistości.

W ten sposób w wieku szesnastu lat wstąpiła do zakonu ale przez trzy lata żyła w kompletnej izolacji od innych zakonnic. Powód był prosty: nie znając łaciny, nie mogła brać udziału we wspólnej modlitwie. Zakon w Mantellate, który przyjmował zazwyczaj tylko wdowy i starsze kobiety, pozwalał im żyć poza zakonem, zachowując przy tym śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. I właśnie tak żyła Katarzyna, poświęcając się całkowicie najbardziej potrzebującym, chorym, oraz tym, którzy zostali porzuceni przez swoich krewnych z powodu powagi ich stanu.

Pod koniec Karnawału w 1367 roku, odbywa się jej mistyczny ślub z Jezusem, małżeństwo, które przeżywała w bardzo słodkiej ekstazie, i które usankcjonowało jej głęboką i niezniszczalną więź z Chrystusem.

W międzyczasie uczy się czytać i pisać, jednak większość jej listów i dzieł była przez nią dyktowana i pisana za nią przez „Piękną Brygadę”, która była pewnego rodzaju duchową rodziną uczniów, którzy ją kochali i wszędzie za nią podążali.

Właśnie tak narodziły się jej niezwykłe teksty, takie jak Dialog o Bożej Opatrzności, jej Modlitwy, a przede wszystkim Listy adresowane do zwykłych ludzi, żołnierzy, zakonników, kobiet, nawet do więźniarek, ale także do ważnych osobistości świata polityki i religijnego świata tamtych czasów. Tym ostatnim w szczególności przedstawia kwestie obywatelskie i polityczne, od pacyfikacji Włoch, przez potrzebę nowej krucjaty, po powrót papieskiej stolicy z Awinionu do Rzymu, po reformę Kościoła. Górnolotne, trudne tematy, jakim ta kobieta pochodząca z ludu stawiała czoła z zadziwiającym mistrzostwem i imponującym zapałem, co potwierdza teorie głoszące, że była inspirowana bezpośrednio przez Boga.

1 kwietnia 1375 r., w Niedzielę Palmową, modląc się przed krucyfiksem w kościele Świętej Krystyny, otrzymuje stygmaty, które początkowo są widoczne tylko dla niej. Kontynuuje swoją działalność polityczną i społeczną, próbując powstrzymać antypapieską ligę powstałą w okolicach Florencji i udaje się do Awinionu aby przekonać papieża Grzegorza XI do powrotu do Rzymu. Papież dał się przekonać i powrócił, ale po jego śmierci nastąpiła schizma i Kościół znalazł się w posiadaniu dwóch papieży, Urbana VI i Klemensa VII, którzy powrócili do Awinionu.

Katarzyna zmarła 29 kwietnia 1380 roku, polecając się Bogu: „Ojcze, w Twoje ręce oddaję moją duszę i ducha”. 

Patronka Włoch

Dzień Świętej Katarzyny jest celebrowany 29 kwietnia, który jest datą jej śmierci. Często jest przedstawiana w stroju tradycyjnym zakonu do którego należała, tego w Mantellate: biała szata  i czarny płaszcz. Jej symbolami są: biała lilia, która symbolizuje czystość i niewinność, pierścień, który jest symbolem mistycznych zaślubin z Jezusem, książka i pióro, które upamiętniają jej wiedzę i aktywność jako pisarki i teologa, i w końcu stygmaty, korona cierniowa, krzyż, serce.

Od 1939 roku jest patronką Włoch, wraz ze Świętym Franciszkiem z Asyżu. W 1999 roku Jan Paweł II ogłosił ja współpatronką Europy.

Nowenna do Świętej Katarzyny ze Sieny

Nowenna ta może być odmawiana jako przygotowanie do święta Świętej Katarzyny, 29 kwietnia, czyli poczynając od 20 aż do 28 kwietnia, lub za każdym razem gdy czujemy potrzebę wsparcia i pocieszenia w trudnych momentach.

Dzień pierwszy

Ze względu na ducha modlitwy, którym się odznaczałaś od dziecka, święta Katarzyno Sieneńska, wkładając wszystkie siły w powtarzanie Pozdrowienia Anielskiego tyle razy, ile było stopni schodów, po których wspinałaś się, aby oddawać cześć Dziewicy Maryi w kościele, prosimy  Cię, wyjednaj nam tę łaskę, abyśmy na Twój wzór kochali praktykę modlitwy i spełniali warunki, które czynią ją godną wysłuchania.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.

Dzień Drugi

Ze względu na wielkie umiłowanie cnoty czystości, o święta Katarzyno Sieneńska, dla której poświęciłaś się Panu nieodwołalnym ślubem w wieku siedmiu lat, ścinając sobie włosy w duchu pokuty oraz odrzucając najbardziej intratne propozycje małżeńskie, wyjednaj nam, prosimy Cię, tę łaskę, abyśmy zawsze pozostali niezachwiani w naszych dobrych myślach, uczuciach i obyczajach, i z największą odrazą brzydzili się tym wszystkim, co nawet nieznacznie rani tę cnotę, tak cenną w oczach Bożych, która podnosi ludzi do sfery aniołów i czyni ich najdroższym obiektem Boskiego upodobania.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.

Dzień Trzeci

Ze względu na ducha pokornego ukrycia, którego posiadałaś, o wielka święta Katarzyno Sieneńska, wskutek czego nigdy nie pragnęłaś być chwalona i doceniana przez innych, jak jedynie przez Jezusa Chrystusa i nie chciałaś się zbytnio rozpraszać ciągłym zatroskaniem o Twoją rodzinę naturalną, a potrafiłaś stworzyć w swoim sercu taką przestrzeń, w której zajęta byłaś tylko myślami o wieczności; wyjednaj nam, prosimy Cię, tę łaskę, abyśmy również i my pokochali samotność i skupienie, pomimo wszelkich pokus, które płyną z tego świata, aby intensywnie uczestniczyć w jego życiu, i w jego problemach, proś za nami, abyśmy zawsze zwracali do Boga nasze myśli i przestali się wszystkim niepotrzebnie niepokoić oraz wytrwali w skupieniu przy Bogu.

 

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.

Dzień Czwarty

Ze względu na ducha ascezy, którego posiadałaś od najmłodszych lat, o wielka św. Katarzyno Sieneńska, kiedy to umartwiałaś się uciążliwymi pokutami (choć czasem pozwalałaś, aby ktoś podał Ci jakiś przysmak czy doradził wyszukany strój), a następnie związałaś się w młodym wieku z Trzecim Zakonem Dominikańskim, gdzie miałaś możliwość do całkowitego powstrzymywania się od picia wina i spożywania mięsa, i życia prawie bez snu, nie karmiąc się niczym innym, jak tylko surowymi ziołami, prawie nie śpiąc, a jeśli już to na łóżku z desek, pragnąc spędzić wszystkie godziny dnia i nocy na modlitwie, nosząc zawsze na ciele bolesną włosiennicę, oraz biczując się trzykrotnie każdej doby; wyjednaj nam, prosimy cię, tę łaskę, abyśmy zawsze wiernie przestrzegali wszelkich postów, nakazanych przez Kościół święty oraz z cierpliwością znosili wszystko, co zsyła na nas Bóg, opanowali niechęć do umartwiania się, przewrotne zamysły naszych serc, a także nieumiarkowane pragnienia naszych zmysłów, po to, by dostąpić zjednoczenia z naszym Ukrzyżowanym Mistrzem.

 

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.

Dzień piąty

Ze względu na heroiczną miłość bliźniego, która przynaglała cię, o wielka święta Katarzyno Sieneńska, abyś spontanicznie służyła i leczyła własnymi rękoma biednych chorych, opuszczonych przez wszystkich, ze względu na odrażające i cuchnące rany nowotworowe, od których nie odwracałaś się i nie zostawiałaś potrzebujących w ich nieszczęściu, mimo że czasem przez nich byłaś oczerniana i niesprawiedliwie osądzana; uproś nam u Pana tę łaskę, abyśmy zawsze byli gotowi do pomocy bliźniemu we wszystkich jego potrzebach i potrafili przebaczać, a na wszelkie obelgi, które zostały na nas rzucone odpłacać dobrocią, abyśmy mogli zasłużyć w tym i w przyszłym życiu, na przyobiecane błogosławieństwa, dla ludzi prawdziwie łagodnych i miłosiernych. Amen.

 

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.

Dzień szósty

Ze względu na godną podziwu moc ducha, która objawiała się u ciebie, święta Katarzyno Sieneńska, wzmożoną modlitwą, surowością obyczajów i żarliwością apostolską, przeciwko wszelkim pokusom szatańskim, które prześladowały cię przez długi okres życia, nikczemnymi obrazami najbardziej upokarzających cnotę scen; dla nich to otrzymałaś w nagrodę od Boskiego Oblubieńca, oprócz łaski zażyłych rozmów i obcowania z Nim samym, z Matką Bożą i ze świętymi, łaskę duchowych porywów, ekstaz, objawień, a także doświadczyłaś momentu Boskich zaślubin, kiedy to otrzymałaś dar w postaci wspaniałego pierścienia, który był znakiem, iż stałaś się wieczystą oblubienicą Jezusową; prosimy cię, wyjednaj nam tę łaskę, abyśmy również i my byli twierdzą nie do zdobycia dla naszych duchowych wrogów oraz abyśmy każdego dnia mogli wzrastać w Bożej miłości i w ten sposób zasłużyć sobie na zjednoczenie z Bogiem, naszym najwyższym dobrem.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.

Dzień siódmy

Ze względu na światło nadprzyrodzone, którym zostałaś cudownie obdarowana przez Boga, święta Katarzyno Sieneńska, tak że mogłaś służyć pisaniem wielu listów, często do papieży, doradzając im w nich jak mają postępować i wyjawiając, co kryje się w ich sercach, dzięki czemu doprowadziłaś do przeniesienia, po siedemdziesięciu latach, Stolicy Apostolskiej z Awinionu do Rzymu; wyjednaj nam, prosimy, u Pana tę łaskę, abyśmy w naszych wątpliwościach zawsze rozpoznawali to, co jest zgodne z wolą Bożą i jest bardziej korzystne dla dobra duszy, tak by nasze postępowanie przyczyniało się do wzrostu zażyłości z Bogiem, jak również do zacieśniania więzów międzyludzkich.

 

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.

Dzień ósmy

Ze względu na szczególne nabożeństwo, które miałaś do Jezusa Eucharystycznego, o święta Katarzyno Sieneńska, który wielokrotnie sam udzielał ci Komunii św., a z Jego boku w ekstazie mogłaś pić Boską Krew, z miłości do którego też straciłaś smak spożywanych potraw, a przez osiem ostatnich lat życia, od początku Wielkiego Postu aż do dnia Wniebowstąpienia, nie spożywałaś nic innego poza Komunią św., prosimy Cię, wyjednaj nam tę łaskę, abyśmy podchodzili do Najświętszego Sakramentu z miłością podobną do twojej, byśmy tak jak ty potrafili zachwycać się Jezusem w Eucharystii, czuć, że On rzeczywiście gości w naszych sercach i abyśmy w każdych okolicznościach życia oddawali Bogu jak największą chwałę.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.

Dzień dziewiąty

Ze względu na nadzwyczajne umiłowanie przez ciebie cierpień, o wielka święta Katarzyno Sieneńska, objawiające się w cierpliwym przyjęciu, z wdzięcznością, łaski niewidzialnych stygmatów oraz spokojne znoszenie bólu ukrzyżowanego ciała i udręk ostatniej choroby przed śmiercią, przez co wzbudzałaś podziw całego chrześcijańskiego świata ze względu na spokój i cichą rezygnację, z jaką znosiłaś najbardziej przerażające cierpienia fizyczne i duchowe; wyjednaj nam u Boga łaskę przyjęcia z chrześcijańską uległością, a nawet ze świętą radością, wszystkich krzyży, którymi Bóg nas obdarzy, żebyśmy mogli po naszym ziemskim życiu razem z tobą cieszyć się pełnią niebiańskiej chwały.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze  i na wieki wieków. Amen.