Ikona rosyjska antyk Św. Jan Baptysta XIX wiek Odrestaurowana 21x27 cm. 
Stara, oryginalna ikona rosyjska należąca do szkoły malarskiej Złotego Pierścienia z Moskwy. Drobiazgowo odrestaurowana przez mistrzów ikonografii z laboratoriów w Moskwie. Ta ikona przedstawia Jana Baptystę. 
Jan Baptysta jest świętym najczęściej przedstawionym w sztuce wszystkich wieków. Zwykle ubrany w skórę zwierzęcą i kijem w ręku zakończonym formą krzyża, a rzadziej, tak jak w tym przypadku, z pergaminem w ręku. Święty Jan został przedstawiony w różnych dziełach malarskich największych artystów takich jak Rafaello, Leonardo, itp., którzy przedstawiają go jako dziecko, które bawi się z małym Jezusem, zawsze ubrane w skórę owczą i czule nazwane 'Święty Jaś'. I następnie również w sztuce ikonograficznej. To świadczy o tak znacznym interesie, który ten wielki profeta wzniecił we wszystkich epokach, że sam Chrystusa nazwał go 'największy spośród urodzonych z kobiety'. On to jest ostatnim profetą Starego Testamentu i Pierwszym Apostołem Jezusa, ponieważ świadczył o nim jeszcze za życia. Jest tak bardzo uważany przez Kościół, ze ten jest jedynym świętym po Maryi wspominanym w liturgii, oprócz dnia swej śmierci (29 sierpnia) i narodzin ziemskich (24 czerwca). Ale ta ostatnia data jest najczęściej używana do jego czczenia przez niezliczoną ilość kościołów, diecezji, miast i miejscowości na całym świecie, które mają go za świętego patrona. 
 
Pochodzenie: Złoty Pierścień Moskwy (Rosja) 
Technika: tempera jajowa i aplikacja płatka złota 
Materiały: deska z drewna - lewkas (składający się z gipsu wymieszanego z olejem z jesiotra i olejem lnianym) 
Wymiary: 31x27 cm 
Epoka: koniec XIX wieku 
Odrestaurowanie: ikona odrestaurowana w 2016 roku przez mistrzów ikonograficznych z laboratoriów Moskwy

Wysokość

Szerokość

Ikona rosyjska antyk Św. Jan Baptysta XIX wiek Odrestaurowana 21x27 cm. Stara, oryginalna ikona rosyjska należąca do szkoły malarskiej Złotego Pierścienia z Moskwy. Drobiazgowo odrestaurowana przez mistrzów ikonografii z laboratoriów w Moskwie. Ta ikona przedstawia Jana Baptystę. Jan Baptysta jest świętym najczęściej przedstawionym w sztuce wszystkich wieków. Zwykle ubrany w skórę zwierzęcą i kijem w ręku zakończonym formą krzyża, a rzadziej, tak jak w tym przypadku, z pergaminem w ręku. Święty Jan został przedstawiony w różnych dziełach malarskich największych artystów takich jak Rafaello, Leonardo, itp., którzy przedstawiają go jako dziecko, które bawi się z małym Jezusem, zawsze ubrane w skórę owczą i czule nazwane 'Święty Jaś'. I następnie również w sztuce ikonograficznej. To świadczy o tak znacznym interesie, który ten wielki profeta wzniecił we wszystkich epokach, że sam Chrystusa nazwał go 'największy spośród urodzonych z kobiety'. On to jest ostatnim profetą Starego Testamentu i Pierwszym Apostołem Jezusa, ponieważ świadczył o nim jeszcze za życia. Jest tak bardzo uważany przez Kościół, ze ten jest jedynym świętym po Maryi wspominanym w liturgii, oprócz dnia swej śmierci (29 sierpnia) i narodzin ziemskich (24 czerwca). Ale ta ostatnia data jest najczęściej używana do jego czczenia przez niezliczoną ilość kościołów, diecezji, miast i miejscowości na całym świecie, które mają go za świętego patrona. Pochodzenie: Złoty Pierścień Moskwy (Rosja) Technika: tempera jajowa i aplikacja płatka złota Materiały: deska z drewna - lewkas (składający się z gipsu wymieszanego z olejem z jesiotra i olejem lnianym) Wymiary: 31x27 cm Epoka: koniec XIX wieku Odrestaurowanie: ikona odrestaurowana w 2016 roku przez mistrzów ikonograficznych z laboratoriów Moskwy

Ikona rosyjska antyk Św. Jan Baptysta XIX wiek Odrestaurowana

RTS Gorski

Ikony Rosyjskie malowane na starej desce: Ikona rosyjska antyk Św. Jan Baptysta XIX wiek Odrestaurowana

Ikona 'Madonna Kwiat który nigdy nie więdnie' malowana na starej desce. 
 
Ikona Matki Bożej 'trwały Kwiat' przechowywana w galerii Tretiacov jest bardzo wierną kopią z XVII wieku cudownego wizerunku czczonego w monasterze Alexeevskij. Ten wizerunek jest jednym z najstarszym i wielbionym pomiędzy ikonami tego typu ikonograficznego. Pierwszy raz o oryginalnej ikonie z monasteru Alexeevskij wspomniano w 1757r., nawet jeśli bardzo prawdopodobnie ikona znajdowała się tam już dużo wcześniej. Dziś zagubiły się jej ślady. 
Ten typ ikonograficzny narodził się na Górze Athos i odczuwa niektóre wpływy zachodniej sztuki sakralnej. Jego maksymalne rozpowszechnienie i sława przypada na XIX wiek. Alegoryczna kompozycja wizerunku opiera się na przepowiedniach i starotestamentowych archetypach Świętej Dziewicy oraz na sakralnych hymnach Jej zadedykowanych. Zazwyczaj w centrum ikony widnieją wizerunki Matki Bożej i Dzieciątka Jezus odzianych w królewskie szaty dekorowane złotem. Świątynia w tle jest wizerunkiem 'mieszkań Króla wszystkich'; Dzieciątko Jezus stoi na stole przed Matką - znak bliskości Dziewicy wobec siedziby Boga, Ona sama jest 'siedzibą Króla'. Na ikonach bardziej kompletnych tego typu ikonograficznego wokół Matki Bożej i Dzieciątka maluje się słońce i księżyc, gwiazdę, zapalniczkę, świecę i inne przedmioty, które są symbolami Maryi. Berło pełne kwiatów w ręce Madonny przywołuje motyw pędu na tronie Jessego według Izajasza 11. Kwitnące gałązki i kwietniki pełne kwiatów są związane z nazwą ikony 'trwały Kwiat'. Święto wizerunku 'trwały Kwiat' przypada na 3 kwietnia. 
 
Ikona została zrealizowana przez artystów z Moskwy przy użyciu starych desek i w poszanowaniu kanonów ikonogrficznych starożytnej szkoły Rosji centralnej. Ewentualne małe niedoskonałości świadczą o rzemieślniczym wykonaniu produktu. 
 
Pochodzenie: Moskwa (Rosja) 
Technika: tempera jajowa 
Materiały: drewno, lewkas, złote tło 
Wielkość: 35x29 cm 
Deska: XIX wiek 
Malowana: XXI wiek 
 
Ikona posiada certyfikat gwarancji i oryginalności z ekspertyzą zredagowaną przez ekspertów z Ministerstwa Kultury w Rosji oraz dokumenty do wywiezienia.

Ikona 'Madonna Kwiat który nigdy nie więdnie' malowana na starej desce. Ikona Matki Bożej 'trwały Kwiat' przechowywana w galerii Tretiacov jest bardzo wierną kopią z XVII wieku cudownego wizerunku czczonego w monasterze Alexeevskij. Ten wizerunek jest jednym z najstarszym i wielbionym pomiędzy ikonami tego typu ikonograficznego. Pierwszy raz o oryginalnej ikonie z monasteru Alexeevskij wspomniano w 1757r., nawet jeśli bardzo prawdopodobnie ikona znajdowała się tam już dużo wcześniej. Dziś zagubiły się jej ślady. Ten typ ikonograficzny narodził się na Górze Athos i odczuwa niektóre wpływy zachodniej sztuki sakralnej. Jego maksymalne rozpowszechnienie i sława przypada na XIX wiek. Alegoryczna kompozycja wizerunku opiera się na przepowiedniach i starotestamentowych archetypach Świętej Dziewicy oraz na sakralnych hymnach Jej zadedykowanych. Zazwyczaj w centrum ikony widnieją wizerunki Matki Bożej i Dzieciątka Jezus odzianych w królewskie szaty dekorowane złotem. Świątynia w tle jest wizerunkiem 'mieszkań Króla wszystkich'; Dzieciątko Jezus stoi na stole przed Matką - znak bliskości Dziewicy wobec siedziby Boga, Ona sama jest 'siedzibą Króla'. Na ikonach bardziej kompletnych tego typu ikonograficznego wokół Matki Bożej i Dzieciątka maluje się słońce i księżyc, gwiazdę, zapalniczkę, świecę i inne przedmioty, które są symbolami Maryi. Berło pełne kwiatów w ręce Madonny przywołuje motyw pędu na tronie Jessego według Izajasza 11. Kwitnące gałązki i kwietniki pełne kwiatów są związane z nazwą ikony 'trwały Kwiat'. Święto wizerunku 'trwały Kwiat' przypada na 3 kwietnia. Ikona została zrealizowana przez artystów z Moskwy przy użyciu starych desek i w poszanowaniu kanonów ikonogrficznych starożytnej szkoły Rosji centralnej. Ewentualne małe niedoskonałości świadczą o rzemieślniczym wykonaniu produktu. Pochodzenie: Moskwa (Rosja) Technika: tempera jajowa Materiały: drewno, lewkas, złote tło Wielkość: 35x29 cm Deska: XIX wiek Malowana: XXI wiek Ikona posiada certyfikat gwarancji i oryginalności z ekspertyzą zredagowaną przez ekspertów z Ministerstwa Kultury w Rosji oraz dokumenty do wywiezienia.