Ikona rosyjska antyk Chrystus Emmanuel 1874 ramka srebrna

Ikona rosyjska antyk 'Chrystus Emmanuel' rok 1874 z ramką srebrną, wielkość 29x24 cm.
Tradycyjna ikonografia bizantyjska w swej długiej historii udoskonaliła trzy typy przedstawienia wizerunku Chrystusa:
- Chrystus młody, który nosi imię Emmanuel,
- Chrystus od Świętego Oblicza zwanego z greckiego Świętym Mandylionem,
- najbardziej znany i rozpowszechniony Chrystus, typowe dzieło sztuki bizantyjskiej: dorosły i brodaty Chrystus nazwany po grecku Pantokrator czyli Zbawca, Wszechmocny.
My zatrzymamy się na naszej ikonie Emmanuela. Nazwa Emmanuel jest pochodzenia hebrajskiego i oznacza 'Bóg z nami'. Znajdujemy go wspomnianego w Starym Testamencie, w księdze Izajasza, w której to mówi się o znaku danym królowi Acaz poprzez narodziny syna: "Dlatego sam Pan da wam znak, oto dziewica pocznie i urodzi syna, którego nazwie Emmanuel" (Przepowiednia wychodzi poza dane narodzin syna królowi Acaz i przewiduje specjalne uczestnictwo Boga dla Królestwa Mesjanistycznego. Prawnie najpierw tradycja żydowska, ewangeliści potem i później cała tradycja chrześcijańska rozpoznały w tym zapowiedź narodzin Chrystusa Boga-Człowieka. Św. Mateusz na przykład, w swojej ewangelii, przywołuje przepowiednię Izajasza: "To wszystko następuje, aby spełniło się to, co zostało powiedziane przez Pana poprzez profetę: Oto, dziewica pocznie i urodzi syna, który zostanie nazwany Emmanuele, co oznacza Bóg z nami'. Termin Emmanuele odnoszący się do Chrystusa przyjmuje zatem podwójne znaczenie: zawiera w sobie zarówno naturę ludzką jak i tą boską z których jest zbudowany i i poprzez które się rozpoznaje. Idealny Bóg na początku wieków stał się doskonałym człowiekiem poprzez dziewicze macierzyństwo Maryi. Pierwsze herezje miałyby wielki wpływ na dogmat Chrystusowy i w konsekwencji na ikonografię Dzieciątka Jezus. Dwa były sobory rozwiązujące tą kwestię: I Sobór Nicejski (325) przeciw Ario, ustalono współistnienie Chrystusa z Ojcem; Sobór Efeski (431) przeciw Nestorio, ustalono macierzyństwo boskie Maryi dopuszczając prawomocność terminu Theotokos czyli Matka Boża.
Typ Chrystusa Emmanuela znajduje się również na wszystkich Ikonach świątecznych, gdzie Jezus pojawia się jako dziecko: Boże Narodzenie, Adoracja przez Trzech Królów, Ucieczka do Egiptu, Obrzezanie, Przedstawienie w Świątyni, itp. Emmanuel jest również w obecny w niektórych ikonach Trójcy Świętej zwanej Trójcą Nowego Testamentu. Jest obecny na ikonach zwanych Ikonami Boskiej Wiedzy. Jest obecny na ikonach Synaxis z Incorporei. I dochodzimy do naszej ikony, która przedstawia Emmanuela samego sobie. Jest ona zainspirowana wizerunkiem dorastającego Chrystusa z mozaiki Bazyliki Świętego Marka w Wenecji. Na każdej ikonie ważne jest naniesienie nazwy, tutaj czytamy Jesus Christos. Chrystus Emmanuel, którego widzimy, został ukazany z wizerunkiem dorastającego młodzieńca, niemal dorosłego. Odziany w szaty dorosłego 'chiton' lub tunika i 'l'imation' lub płaszcz. Tunika została ozdobiona przez 'stichos' lub 'clavus', na prawym ramieniu. Bardzo szeroki płaszcz pozostawia gołą szyję, zasłania ramiona i obwija prawie całe ciało szerokimi szarfami pozostawiając gołe stopy w sandałach. Na naszej ikonie Chrystus Emmanuel został przedstawiony do połowy.
Pochodzenie: Mstëra (Rosja)
Materiały: drewno - lewkas na srebrnej ramce
Wielkość: 29x24 cm
Epoka: 1874 rok
Ikona posiada certyfikat gwarancji i oryginalności z ekspertyzą zredagowaną przez ekspertów z Ministerstwa Kultury w Rosji oraz dokumenty do wywiezienia.