Ikona rosyjska antyk Św. Bazyli Wielki XVI wiek Ikonostas

Ikona rosyjska antyk 'Św. Bazyli Wielki' XVI wiek, jest częścią ikonostasu (wielkość 108x39 cm).
Święty Bazyli jeszcze jako chłopiec został wysłany do Neocesarea sul Ponto do babci Macrina, która wychowała go na podstawie zasad chrześcijańskich. Odnośnie tego Bazyli potwierdza 'Ja nigdy w życiu nie zapomnę silnych bodźców jakie dawały mojemu jeszcze czułemu sercu przemowy i przykłady tej bardzo pobożnej kobiety'. Miał za pierwszego nauczyciela swego ojca, potem uczył się w szkole gramatyków w Cesarea. Kontynuował naukę w Konstantynopolu i potem w Atenach, kulturalnej stolicy świata hellenistycznego. tutaj był uczniem pogańskiego sofisty Imerio i poznał Grzegorza Nazianzeno. Wrócił do ojczyzny w 356 po krótkim okresie jako nauczyciel retoryki, po upomnieniu siostry oddał się życiu ascetycznemu po tym jak został ochrzczony. Odwiedził wielu pustelników Egiptu, Syrii, Palestyny i Mezopotamii celem pogłębienia znajomości ich stylu życia.
Według orientalnej reprezentacji brak jest mitry, natomiast jak w przypadku zachodnich wizerunków trzyma w lewej ręce zwój ewangelii, główny atrybut ikonograficzny biskupów jako że ci mają za zadanie głoszenie ewangelii.
Należy zwrócić uwagę na biały pas z czarnymi krzyżami zwany paliuszem, inna charakterystyka ikonograficzna biskupów. Paliusz (z łac. pallium) był antycznym strojem greckich filozofów i symbolem dla chrześcijan działalności pasterskiej.
Po powrocie do ojczyzny odizolował się nad brzegiem rzeki Iris blisko Annosi nel Ponto, gdzie zredagował Wielką Regułę (Fusis Tractatae) i Małą Regułę (Brevis Tractatae) jako kierunek życia dla mnichów, którzy od niego wzięli nazwę mnichów bazyliańskich. Około 360 roku biskup Euzebiusz przywołał do siebie Bazylego i nadał mu godność kapłańską. W 363 roku święty doznał objawienia Madonny, która obiecała mu opiekę nad jego działalnością. Dziesięć lat później w 370 po śmierci Euzebiusza został wybrany na biskupa Cesarea in Cappadocia, metropolita i egzarcha całego regionu Ponto. Walczył z doktrynami ariańskimi, które z poparciem imperatora Valente pojawiały się w Kościele. Ten sam imperator wielokrotnie próbował skłonić Bazylego do tych doktryn uznanych przez Kościoł chrześcijański heretyckie nauki rady, ale nigdy mu się bezpośrednio nie sprzeciwił, ograniczając się do podzielenia na dwie djecezie Cappadocia, aby odebrać mu władzę. Bazyli bronił ortodoksji Kościołów chrześcijańskich soborowych również przed Macedończykami i cesarzem Julianem. Bazyli nakazał skonstruować miasteczko dobroczynności z zajazdami, hospicjami, szpitalami i leprozorium zwane Basiliade: to było jego pierwsze dizeło, które nadało mu przydomka Wielki. Po zabiciu cesarza Valente przez Gotów w 378, Teodoso I podniósł Katolicyzm do rangi religii Państwa Imperium rzymskiego czyli jedynej, któej zostało uznane prawo kultu publicznego, spychając pogańswo i judaizm do religii prywatnych. Na stanowisku episkopatu Konstantynopola przy poparciu Bazylego nastąpił Grzegorz Nazianzeno. Od tamtej pory przez krótki okres czasu, dotknięty surowością, chorobami i wykończony zmartwieniami, zmarł 1 stycznia 379 roku.

Pochodzenie: Rosja środkowa
Technika: tempera jajowa
Materiały: Drewno - lewkas
Wielkość: 108x39 cm
Epoka: XVI wiek
Ikona posiada certyfikat gwarancji i oryginalności z ekspertyzą zredagowaną przez ekspertów z Ministerstwa Kultury w Rosji oraz dokumenty do wywiezienia.