Ikona rosyjska z epoki carskiej, odrestaurowana, 30x40 cm

Ikona rosyjska z epoki carskiej, odrestaurowana, 30x40 cm.
Oryginalna ikona rosyjska z czasów carskich. Malowana ręcznie przez mistrzów ikon ze Złotego Pierścienia Moskwy. Delikatnie odrestaurowana w pracowniach RTS w Moskwie.
W tradycji bizantyjskiej pod pojęciem "dwunastu wielkich świąt" (dodekaorton) przedstawione są główne uroczystości liturgiczne roku, upamiętniające wydarzenia, które stanowią wyznanie wiary Kościoła. Ich wizerunki ikonograficzne zawsze są przed oczami wiernych, umieszczone jak stała katecheza liturgiczno-biblijna w pierwszej linii ikonostasu.
Niektóre z nich obchodzone są w ustalonych datach: Narodzenie Marii (8 września), Podwższenie Krzyża (14 września), Ofiarowanie Maryi w świątyni (21 listopada), Narodzenie (25 grudnia), Chrzest/Epifania (6 stycznia), Ofiarowanie Jezusa w świątyni (2 lutego), Zwiastowanie (25 marca), Przemienienie (6 sierpnia), Uspienie (15 sierpnia). Pozostałe trzy związane są z cyklem ruchomym, którego centrum stanowi Wielkanoc Zmartwychwstania: wjazd Jezusa do Jerozolimy (Niedziela Palmowa i początek Wielkiego Tygodnia), Wniebowstąpienie i Zesłanie Ducha Świętego.
Od XVIII wieku, zwłaszcza w Rosji, rozwinięto schematy ikonograficzne, które grupowały w jednym obrazie cykl dwunastu świąt, obracając go wokół wizerunku Wielkanocy (która nie jest uwzględniona w ten sposób, ponieważ jako "matka wszystkich świąt" jest niemalże syntezą i wypełnieniem). W takich kompozycjach centralna scena nabiera ogromnej wagi, a różne elementy ukazują teologiczno-biblijne przesłanie Wielkanocy: zstąpienie Chrystusa do piekieł, przejście błogosławionych do raju (przy bramie którego stoi dobry łotr), zmartwychwstanie Chrystusa z Grobu Świętego, objawienie nad jeziorem Tyberiadzkim.